Dwa oblicza. Praca z cieniem.
Dwa oblicza, to bajka w której młoda kobieta odważa się wyjść poza swój wewnętrzny świat, poza to, co zna i z czym początkowo czuła się komfortowo. Dorastając zaczyna rozumieć, że są takie jej części, które jeszcze potrzebuje poznać. Są takie jej części, których się boi.
Większość z nas zna zapewne przypowieść o dwóch wilkach, które w nas walczą: dobry i zły, czy też jasny i ciemny. W tej przypowieści pada pytanie, który z nich zwycięży, oraz odpowiedź, że ten, którego będziemy karmili. Ta bajka ma jednak inny morał. Warto znać i dbać o obydwa wilki. Warto zaglądać również w te nasze części, które napawają lękiem lub wstydem, żalem czy gniewem. Ponieważ jeżeli dbamy o obydwa wilki w nas, żaden nie będzie wygłodzony i zastraszony, żaden nie będzie atakował, obydwa będą nam służyły. Będziemy zintegrowaną całością. Gdy przytulimy i rozpuścimy nasz cień, będziemy pełnią.