Daleko, daleko stąd żyły kiedyś krasnoludy. Był to naród dumny, acz sprawiedliwy. Rubaszny i wesoły, a i pracowity bardzo. Jedna z krasnoludzkich kobiet, a na imię jej było Wera, zapragnęła przez jakiś czas zamieszkać z dala od swoich pobratymców. Zmęczona […]
Ta bajka dotyka rany odrzucenia. Opisuje taki scenariusz, w którym w powtarzalnym co pokolenie schemacie następuje uzdrowienie. Jakie to piękne, kiedy jesteśmy w rodzie tym ogniwem, które uzdrawia, zmienia, czyści. W tej bajce babcia odmienia życie swojej wnuczki. Staje w swojej mocy świadoma popełnionych wcześniej błędów. Zmienia bieg historii. Dzięki temu dowiadujemy się jak to jest, gdy jest się uznanym. Jak to jest stanąć za sobą i za swoimi bliskimi. Jak to jest uzdrowić to ranne kobiece dzięki sile, wytrwałości i determinacji.
Tej ułomności, o której piszę nie musimy traktować dosłownie. To może być KAŻDY wyparty kawałek w Twoim rodzie. Kawałek, który wraca na swoje miejsce.
Opowiem Wam dziś o niezwykłej sile kobiet. I nie zacznę tym razem od dawno, dawno temu. Bo i owszem, dawno, dawno temu siłę tą kobiety posiadały. I ona wciąż rośnie. Z każdym naszym wcieleniem. Z każdym świadomym oddechem. Dawno, dawno […]
Dawno, dawno temu, żyła sobie, a może i nie, mądra córka górala. Miała w sobie dziką siłę przyrody i nieskazitelną czystość intuicji. Wraz z ojcem żyli w wysokich, trudnodostępnych górach. W górach, w których panowała wieczna zima. Bardzo byli szczęśliwi […]
Ciemny las opowiada o wewnętrznej przemianie. O tym, jak pozornie nic się nie zmienia w naszym Życiu, a jednak zmienia się wszystko, bo zmieniamy siebie. Nasze spojrzenie się wyostrza wraz z rosnącą pewnością siebie. Wiarą we własne możliwości. Zaufaniem w ten cichy głos, który, gdy damy mu więcej uwagi, rozbrzmiewa coraz czyściej i głośniej. Wewnętrzna praca daje owoce w świecie zewnętrznym. Bo zawsze zaczynamy od środka. Bohaterka, zanim z Marysi przemieni się w Marię, przebywa długą drogę. A przebywa ją lekko, z ciekawością przyjmując wszystko nowe. Bo tak też można. Duże zmiany mogą zadziewać się dla nas w lekkości. Spójrzcie na fragmenty o lesie, które rozpoczynają i kończą bajkę – to swoista klamra pokazująca wewnętrzną przemianę, która ma wpływ na to, jak widzimy świat.
Dwa oblicza, to bajka w której młoda kobieta odważa się wyjść poza swój wewnętrzny świat, poza to, co zna i z czym początkowo czuła się komfortowo. Dorastając zaczyna rozumieć, że są takie jej części, które jeszcze potrzebuje poznać. Są takie jej części, których się boi.
Większość z nas zna zapewne przypowieść o dwóch wilkach, które w nas walczą: dobry i zły, czy też jasny i ciemny. W tej przypowieści pada pytanie, który z nich zwycięży, oraz odpowiedź, że ten, którego będziemy karmili. Ta bajka ma jednak inny morał. Warto znać i dbać o obydwa wilki. Warto zaglądać również w te nasze części, które napawają lękiem lub wstydem, żalem czy gniewem. Ponieważ jeżeli dbamy o obydwa wilki w nas, żaden nie będzie wygłodzony i zastraszony, żaden nie będzie atakował, obydwa będą nam służyły. Będziemy zintegrowaną całością. Gdy przytulimy i rozpuścimy nasz cień, będziemy pełnią.
Śniąca to bajka o pełni. O spojrzeniu na wszystkie swoje aspekty: wewnętrznego dziecka i wewnętrznego dorosłego. Na swój aspekt żeński i męski. Na rytmiczną, naturalną przemianę, jaką przechodzimy w naszym Życiu wciąż od nowa. Na cykliczność tego, co przeżywamy. Kończy się opisem jednego ze sposobów na integrację każdego wglądu, który otrzymujemy. Informacje przychodzą w tej bajce w postaci sennych obrazów, które każdy z nas może zinterpretować po swojemu.
Czym jest intuicja? Często kojarzy nam się z wewnętrznym głosem. A głos ten prowadzi nas ku właściwym wyborom, czyli ku Życiu w zgodzie z planem naszej duszy. Jeśli potrafimy go słuchać, możemy być pewni, że znajdziemy szczęście, radość i takie prawdziwie nasze miejsce na świecie. Głos intuicji słyszymy najlepiej, gdy żyjemy w zgodzie z samymi sobą. W miękkości i bez wymuszenia.
Studnia to bajka o zmianie. O tym jak gotowość czasem dojrzewa przez kilka pokoleń po to, aby w odpowiednim momencie rozkwitnąć w jednej z nas. To jest opowieść o sięganiu po własny głos. O nauce tego, jak wywierać wpływ i jak przejąć stery nad własnym życiem. Bajka o mądrości i wsparciu, bajka o wspólnocie.
Bardzo lubię jesień. Lubię ten czas, kiedy z jednej strony zbieramy plony, tego nad czym pracowaliśmy dotąd, z drugiej obserwujemy naturalny proces obumierania, kompostowania, użyźniania, aby na wiosnę mogło odrodzić się Nowe. Jesień uczy też tego, żeby zwolnić. Zadbać o siebie bardziej. Dlatego dziś dzielę się bajką o miłości. Sięgajmy po szczęście i radość jak najczęściej 😊 To bajka o miłości, ale i o cenie, jaką czasem przychodzi nam zapłacić za to, aby wytrwać w prawdzie, uzdrowić przeszłe rany, stawić czoła konsekwencjom dawnych decyzji.